Het was (en is nog steeds) heerlijk om jezelf te kunnen inbeelden dat een verhaal over jou gaat. Iemand die net als ik profvoetballer wilde worden en daar alles voor over had. Die droom deelde ik met de hoofdpersoon uit het verhaal. Wat mij vooral is bijgebleven is het verschil in milieu waarin wij beide opgroeide. Hij groeide op in Afrika en voetbalde op blote voeten op een voetbalveld waar geen grassprietje meer te vinden was. De lijnen van het voetbalveld waren met verf gemaakt en ze hadden geen geld om degelijk materiaal aan te schaffen. “Wat een luxe hebben wij” dacht ik. Ieder seizoen nieuwe voetbalschoenen, meerdere voetbalvelden waarvan eventuele slechte stukken veld meteen aangepakt konden worden en lijnen die worden getrokken met een verfmachine.

Wat mij betreft, zou de boekenweek een matching-event moeten zijn. Voor elk individueel kind met zijn of haar eigen interesses een passend boek aanmeten. Het zou zonde zijn als kinderen stoppen met lezen of niet eens willen beginnen. Als een kind zoals ik geen passend boek had gevonden wat tot zijn/haar verbeelding had gesproken was dat echt een gemist geweest. Lezen is zoveel belangrijker dan dat het alleen goed is voor de taalontwikkeling.